فهرست مطالب
مقدمه
احتمالا بیشتر کسانی که این مقاله را میخوانند از قبل با آردوینو آشنا هستند و یا حداقل نام آن را شنیده اند. ما در این مقاله سعی داریم این پلتفرم را کمی دقیق تر معرفی کنیم و آن را از نگاه نقادانه بررسی کنیم، همچنین به ویژگیهایی از بردهای آردوینو اشاره کنیم که حاصل تجربه شخصی ما در مورد استفاده از آنها بوده و تاکنون کمتر به آنها پرداخته شده است. در بخش اول مقاله در مورد گذشته، علت و نحوه به وجود آمدن آردوینو صحبت کرده و سپس اجزای آن را خواهیم شناخت. در بخش دوم با انواع بردهای آردوینو آشنا میشویم و آن ها را از مناظر مختلف بررسی و مقایسه میکنیم تا بتوانیم آردوینوی مناسب پروژه خود را انتخاب کنیم. اگر هنگام خرید یک نوع خاص از بردهای آردوینو دچار سردرگمی شده اید، در بخش سوم مقاله ما سعی داریم شما را در انتخاب برد اصلی و یا بردهای مشابه راهنمایی کنیم. اگر پروژه شما مربوط به حوزه اینترنت اشیا میشود، خواندن بخش بعدی مقاله را از دست ندهید. در نهایت در پایان مقاله مزایا و معایب آردوینو را بررسی کرده و به این سوال که در آینده سرنوشت آردوینو چه خواهد شد پاسخ خواهیم داد.
آنچه در این مقاله یاد می گیرید
- آردوینو چیست و از کجا آمده
- آشنایی با ویژگی ها و اجزای آردوینو و علل محبوبیت آن
- بررسی و مقایسه تخصصی انواع بردهای آردوینو
- مقایسه برندهای تولید کننده و بررسی بردهای غیررسمی آردوینو
- مقایسه آردوینو با بردهای ESP
- بررسی عیب ها و نقص های آردوینو
آردوینو چیست؟
از پادشاه هزاره دوم تا پسر تحصیل کرده ایتالیایی!
شاید شما هم مثل من وقتی اولین بار اسم آردوینو را شنیدهاید، این سوال برایتان پیش آمده که “آردوینو یعنی چه!”
پیش از اینکه به این سوال جواب بدهیم باید تاریخچه ساخت آن را بدانیم. ایده ساخت آردوینو در سال 2003 در جریان پروژه کارشناسی ارشد Hernando Barragán زیر نظر Massimo Banzi در دانشگاه IDII ایتالیا جرقه خورد. در این پروژه هدف ساخت یک پلتفرم توسعه یافته پردازشی با کاربری آسان و قیمت ارزان برای مهندسان غیرالکترونیک بود. تا پیش از این مهندسان اغلب از برد گران قیمت BASIC Stamp استفاده می کردند ولی به دلیل عدم وجود محیط نرم افزاری و کتابخانه ها و البته قیمت زیاد برای دانشجویان محبوبیت زیادی نداشت. در ادامهی این پروژه هسته اصلی آردوینو توسط Massimo Banzi, David Cuartielles, Tom Igoe, Gianluca Martino, and David Mellis شکل گرفت. نام آردوینو از کافه ای در شهر Ivrea که جلسات گروه داخل آن برگزار میشد اقتباس شده است. البته نام این کافه نیز از Arduin یکی از اشراف ایتالیا گرفته شده که در سال های 1002 تا 1014 حکومت میکرد.
در سال 2005 اولین برد آردوینو برای کمک به دانشجویان طراحی یعنی کسانی که هیچ تجربه ای در زمینه الکترونیک و برنامه نویسی میکروکنترلرها نداشتند، معرفی شد. اگرچه اولین ورژن آردوینو دارای میکروکنترلر ATmega8 بود ولی دیری نگذشت که اکثر بردهای آردوینو به ATmega32 مجهز شد. استقبال بی نظیر دانشجویان و مهندسین از این پلتفرم متن باز باعث شد که تا سال 2010 بیش از 120 هزار برد به فروش رود. با رشد زیاد استفاده از این برد در اروپا و کشورهای شرقی تا اواسط سال 2013 بیش از 700 هزار برد رسمی توسط شرکت Arduino LLC به فروش رسید.
چرا باید آردوینو بخریم؟
آردوینو سازگار با همه!
آردوینو برای همه!
آردوینو ارزان برای همه!
آردوینو رایگان برای همه!
یکی از مهمترین دلایلی که باعث همه گیر شدن و توسعه آردوینو شد، استراتژی سازندگان آن در قبال طراحی محصول بود. یعنی تولید یک محصول متن باز. البته از آنجا که آردوینو از محیط آکادمیک برخاسته و در محیط تجاری به وجود نیامده این رویکرد سازندگان دور از ذهن نیست. دسترسی در سطح سخت افزاری و نرم افزاری به تمام نقشه ها و کدهای آردوینو شما را بسیار ترقیب می کند که در تولید پروتوتایپهای خود از این پلتفرم به جای پلتفرمهای مشابه استفاده کنید. علاوه بر آن با این استراتژی همه افراد در توسعه و تکمیل آردوینو سهیم میشوند. میلیون ها پروژه و هزاران کتابخانهی نوشته شده برای آردوینو همگی حاصل این رویکرد میباشد.
نرم افزار آردوینو IDE به صورت کاملا رایگان و با امکانات کامل از سایت آردوینو قابل دانلود میباشد. در حالی که برای خرید لایسنس نرم افزارهای برنامه ریزی AVR نظیر CodeVisionو BASCOM باید هزینه ای معادل 120 تا 200 دلار پرداخت کنید.
آردوینو راحت برای همه!
یکی از نقاط قوت آردوینو طراحی آن است. تفاوتی نمی کند که میکروکنترلر بر روی آردوینو شما AVR باشد یا ARM، کوچک باشد یا بزرگ، پکیج آن DIP باشد یا SMD، شما پایه های DIP در اختیار دارید. میتوانید آردوینو خود را به راحتی با سیم های جامپر به سنسور ها وصل کنید، یا آن را روی برد بورد قرار دهید، آن را با کابل USB به کامپیوتر خود وصل کرده و به راحتی برنامه ریزی کنید. حتی طراحان آن یک گام فراتر رفته و کار شما را ساده تر کرده اند؛ تعداد زیادی برد آماده تحت عنوان شیلد وجود دارد که شما به راحتی میتوانید آن ها را روی برد خود قرار دهید و حتی از سیم کشی بی نیاز شوید.
یکسان سازی زبان برنامه نویسی یکی از دلایل آسان شدن کار با آردوینو است، به طوریکه برای برنامهریزی میکروکنترلرهای مختلف از جمله AVR و ARM و… نیازی نیست از زبانها و نرم افزارهای مختلفی استفاده شود. همه این قابلیتها درون آردینو IDE وجود دارد.
اجزای آردوینو را بشناسیم
پردازشگر
پروگرمر
در اغلب بردهای آردوینو، پردازشگر زبان کامپیوتر را نمی فهمد پس نیاز به یک مترجم یا پروگرمر داریم. عمل تبدیل USB به سریال را در بردهای اصلی آردوینو یک پردازشگر ATmega16U4 یا یک آی سی FTDI انجام میدهد. هرچند که در نمونه های غیر اصلی گاهی اوقات از آی سی های ارزان تر نظیر CH340 نیز استفاده میشود.
این قطعه در تمام بردهای آردوینو وجود ندارد. برخی از بردها تهیه این قطعه را بر عهده کاربر گذاشته است. در تعدادی از بردها نیز پردازشگر اصلی از USB پشتیبانی میکند و نیازی به این قطعه وجود ندارد.
کریستال اسیلاتور
تغذیه
جک آداپتور
یک قانون سرانگشتی
اگر روی برد آردینو شما جک آداپتور وجود دارد میتوانید از آداپتور 7 تا 12 ولت استفاده کنید و اگر روی آردوینوی شما کانکتور JST وجود دارد ولتاژ 3.4 تا 5 ولت مناسب است.
درگاه USB
توجه
استفاده از پورت USB به عنوان تغذیه آردوینو اصلا توصیه نمیشود زیرا این درگاه به رگولاتور وصل نیست و مستقیما برق پردازشگر و پروگرمر را تامین میکند.
پایه های ورودی و خروجی
سایر اجزای آردوینو
راهنمای انتخاب آردوینو
اگر پردازنده برایمان اهمیت دارد
هر چقدر آردوینو در مورد استفاده از درگاه USB ثبات زیادی نداشته در عوض در مورد استفاده از پردازشگر وسواس به خرج داده و فقط از میکروکنترلرهای شرکت Atmel استفاده کرده است.
پردازشگرهای استفاده شده در انواع بردهای آردوینو از تعداد انگشتان دست کمتر است، که در ادامه معرفی میشوند.
- ATmega328
این پردازنده در تعداد زیادی از بردهای آردوینو استفاده شده است. از جمله آردوینو UNO، MINI، NANO، PRO، FIO، ETHERNET و LILYPAD. این پردازنده 8 بیتی دارای دو نوع با ولتاژهای کاری 5 ولت و 3.3 ولت میباشد. در بردهایی که ولتاژ کاری مدار 5 ولت است، از اسیلاتور 16مگاهرتزی و در بردهایی که ولتاژ کاری 3.3 ولت دارند از اسیلاتور 8 مگاهرتزی استفاده شده است زیرا اسیلاتور 16 مگاهرتزی مصرف انرژی بالاتری دارد. این پردازنده 1 کیلوبایت حافظه EERPOM، 2 کیلوبایت SRAM، 32 کیلوبایت حافظه فلش و دارای 1 پورت سریال میباشد. هرچند که در تمام بردهای آردوینو دسترسی به این پورت به راحتی میسر نیست. همچنین تعداد GPIO های در دسترس بسته به نوع آردوینو متفاوت است.
استفاده از این پردازنده در بردهای نامبرده برای انجام کارهای روزمره و برقراری ارتباط با ماژول های ساده کافی است. ATmega328 حافظه نه چندان زیاد ولی قابل قبولی دارد. اما اگر به دنبال سرعت و تعداد پایه های بیشتر هستید باید به سراغ بردهای دیگر آردوینو بروید.
- ATMEGA168
بردهای LILYPAD، NANO و PRO دارای دو ورژن میباشند. در یک ورژن آنها بجای پردازشگر ATmega328 از پردازشگر ضعیف تر ATmega168 استفاده شده که دارای 0.5 کیلوبایت حافظه EERPOM، 1 کیلوبایت SRAM، 16 کیلوبایت حافظه فلش میباشد. البته امروزه استفاده از این بردها بسیار کم شده است و تقریبا تولید نمیشوند.
- ATmega32U4
این میکروکنترلر بر روی بردهای LEONARDO، MICRO، LILYPAD USB و YUN قرارگرفته است. از نظر سرعت و حافظه تفاوت چندانی با میکروکنترلر ATmega328 ندارد و تنها حافظه SRAM آن بجای 2کیلوبایت، 2.5 کیلوبایت میباشد.
اما تفاوت بسیار مهم آن داشتن پروتکل USB است که برد آردوینو را از آی سی مبدل USB به سریال بی نیاز می کند که این مساله در قیمت برد هم میتواند موثر باشد. تفاوت مهم دیگر تعداد پایه های PWM و ADC است که در این بردها از بردهای مبتنی بر ATmega328 بیشتر است.
- ATmega2560
اگر به دنبال پردازنده قوی تر و تعداد GPIO های بیشتری نسبت به UNO هستید، برد آردوینو MEGA یکی از مناسب ترین گزینه هاست. MEGA تنها برد آردوینو است که از میکروکنترلر ATmega2560 با حافظه EEPROM 4کیلوبایتی، SRAM 8 کیلوبایتی و فلش 256 کیلوبایتی استفاده میکند. ناگفته نماند که این میکروکنترلر 4 پورت ارتباطی سریال دارد.
- ATtiny85
روشن کردن LED یا خواندن یک سوییچ و یا حتی خواندن یک سنسور ساده نیازی به استفاده از میکروکنترلر قدرتمند ندارد. برد آردوینو GEMMA که برخی شرکت های سازنده دیگر آن را با نام TINY LILYPAD نامگذاری میکنند دارای یک میکرو کنترلر ATtiny85 با حافظه EEPROM و SRAM 0.5کیلوبایتی و فلش 8 کیلوبایتی است که البته شرکت آردوینو آن را از رده خارج میداند اما هنوز توسط شرکت های دیگر تولید میشود.
- ATSAMD21
اگر سرعت آردوینو MEGA هم پاسخگوی نیاز شما نیست و از پردازنده های AVR نا امید شده اید یک فرصت دیگر به آردوینو بدهید. برد ZERO دارای پردازنده آرم 32بیتی ATSAMD21G18 با اسیلاتور 48 مگاهرتزی، حافظه SRAM 32کیلوبایتی و فلش 256 کیلوبایتی می باشد. به طور کلی میکروکنترلرهای آرم دارای مصرف کمتر میباشند بنابرین فراموش نکنید که ولتاژ کاری ZERO 3.3 ولت است. همچنین این برد دو پورت USB مجزا دارد.
- ATSAM3X8E
اگر باز هم انتظار بیشتری از آردوینو دارید، وقت آن رسیده که برگ برنده نهایی آردوینو را به شما معرفی کنیم. برد آردوینو DUE به یک پردازشگر آرم 32 بیتی ATSAM3X8E با اسیلاتور 84 مگاهرتزی با حافظه SRAM 96کیلوبایتی و فلش 512 کیلوبایتی مجهز شده است، دارای 4 پورت سریال و 2 درگاه USB است و بیش از 60 پایه GPIO دارد.
- Intel Curie
بالاخره آردوینو هم در استفاده از میکروکنترلرهای Atmel تسلیم شد و در برد آردوینو 101 از پردازنده Intel Curie استفاده کرده است. این پردازنده 32 بیتی به یک اسیلاتور 32مگاهرتزی مجهز شده و دارای حافظه SRAM 24 کیلوبایتی و فلش 196 کیلوبایتی است. اگرچه سرعت پردازشی این برد در مقایسه با ZERO و DUE زیاد به نظر نمی رسد اما این برد از ویژگیهای منحصر به فرد دیگری مانند بلوتوث، ژیروسکوپ و شتاب سنج بهره میگیرد.
اگر به دنبال امکانات و ویژگی های خاص هستیم
اگر بودجه مان برای انجام پروژه محدود است
اگر مشکل فضا و اندازه داریم
توجه
متاسفانه در سایت آردوینو فقط ابعاد PCB گزارش شده است، اما در جدول فوق اندازه ها با درنظر گرفتن جک آداپتور، USB و پین هدرها بیان شده است.
در نهایت کدام آردوینو را انتخاب کنیم؟
در بخشهای قبل بردهای آردوینو را از جهات مختلف مورد بررسی دقیق قرار دادیم. شاید ارائهی تمام این مطالب تصمیم گیری را برای شما دشوار کند. در این صورت گراف زیر احتمالا میتواند راهنمای خوبی برای مقایسه تمام پارامترهای انتخاب یک برد مناسب برای پروژه شما باشد.
آردوینو نماها!
هشدار
در این پروژه به دلیل پروگرام کردن مستقیم ماژول ESP8266، firmware ماژول پاک می شود و دیگر از دستورات AT command پشتیبانی نمی کند. اگر مجددا نیاز به استفاده از AT command داشته باشید، باید مجددا firmware ماژول را روی آن آپلود کنید.
نبرد آردوینو و سایر بردهای اینترنت اشیا
در سال 2008 که آردوینو رسما کار خود را آغاز کرد، رقیب جدی دیگری در عرصهی تولید بردهای توسعه وجود نداشت، اما با پیشرفت سریع پردازنده ها و پیدا شدن پدیده ای به نام اینترنت اشیا رقیبان دیگری در این عرصه پدیدار شدند. در ابتدا تولید کنندگان ماژول هایی نظیر وایفای، GSM و بلوتوث بیشتر در خدمت میکروکنترلرهای دیگر و بردهای توسعه نظیر آردوینو بودهاند اما با گذشت زمان کم کم این ماژولها به پردازندههای قویتر و امکانات بیشتر مجهز شدند و خود به بردهای توسعه تبدیل شدهاند.
شرکت Espressif Systems یکی از پیشتازان در این زمینه است که کارخود را از سال 2008 آغازکردهاست. اصلیترین محصول این کمپانی چیپهای وایفای ESP8266 بوده است. پس از گذشت مدتی در سال 2013 این شرکت از برد توسعه خود به نام NodeMCU رونمایی کرد. این برد توسعه با هدف IOT و بر پایه زبان برنامهنویسی Lua طراحی شده است. البته بردهای NodeMCU با نرم افزار آردوینو IDE نیز برنامه نویسی میشوند و به همین دلیل مورد توجه قرارگرفته اند. یکی دیگر از محصولات جدید این شرکت ESP32 میباشد که به پردازنده 2 هسته ای مجهز شده و علاوه بر وایفای، دارای بلوتوث نسل4 نیز میباشد. یکی از مهمترین نقاط قوت بردهای توسعه NodeMCU در مقابل بردهای IOT آردوینو، قیمت بسیار کم آنها میباشد به طوریکه قویترین مدل NodeMCU یعنی ESP32 با امکانات بسیار زیادی که در اختیار کاربر قرار میدهد، کمتر از 10 دلار قیمت دارد. در جدول زیر مشخصات بردهای NodeMCU در مقایسه با بردهای IOT آردوینو قابل مشاهده است.
جمع بندی: آردوینو آری یا نه؟
مزایا و امکانات آردوینو
- از جمله مهمترین مزیت های آردوینو، هماهنگی سخت افزار و نرم افزار با یکدیگر، سادگی کاربا آن و کامپکت بودن میباشد. وقتی از یک برد توسعه صحبت میکنیم انتظار میرود تمام امکانات برای راه اندازی و برنامهریزی دراختیار کاربر قرار گرفته باشد. در اکثر بردهای آردوینو کافی است کابل USB را به برد آردوینو وصل کنید و با فشردن 1 کلید برنامه نوشته شده در محیط آردوینو IDE را به برد انتقال دهید.
- برتری مهم دیگر پلتفرم آردوینو، سازگاری آن با تمام سیستم عاملها میباشد. این در حالی است که اکثر نرم افزارهای برنامه ریزی AVR تنها با سیستم عامل ویندوز یا لینوکس سازگار است.
- تنوع زیاد بردهای آردوینو و در نظر گرفتن نیاز کاربران مختلف، یکی دیگر از نقاط قوت آردوینو میباشد. هرچند که تنها تعداد کمی از بردهای آردوینو شناخته شده هستند اما آردوینو بیش از 40 برد مختلف با کاربریهای مختلف طراحی کرده است. برای آشنایی با تمام این بردها میتوانید به سایت آردوینو مراجعه کنید.
- گسترش زیاد منابع و کتابخانه ها یکی دیگر از نقاط قوت آردوینو میباشد. متن باز بودن سخت افزار و نرم افزار باعث شده تا آردوینو از سطح یک برد الکترونیکی فراتر رود و به یک خط فکری تبدیل شود. هزاران توسعه دهنده که در سراسر جهان از آردوینو استفاده می کنند هر روز ماژولها و سخت افزارهای جدیدی برای آردوینو طراحی می کنند و کتابخانه های آن را به صورت رایگان به همراه مثال های فراوان در اختیار استفاده کنندگان قرار میدهند. این حجم زیاد آموزشها و مطالب باعث میشود که شما با صرف کمترین زمان ممکن بتوانید با ترکیب کدها و کتابخانه ها نیاز پروژهی خود را برطرف سازید.
- علاوه بر امکان برقراری ارتباط با سنسوها و ماژولهای مختلف توسط آردوینو و وجود کتابخانههای مختلف برای این ماژولها، کتابخانههای بسیاری برای ایجاد ارتباط بین بردهای آردوینو و سایر نرم افزارها نظیر MATLAB، Simulink، LabVIEW و حتی Python وجود دارد. اگر به زبان C مسلط نیستید و یا برای انجام پروژه خود نیاز به استفاده از محیط کامپیوتر دارید، نگران نباشید چون آردوینو این امکان را برای شما به راحتی فراهم میکند. امروزه با صرف تنها 20 دلار و خرید یک آردوینو UNO میتوانید به راحتی سنسورها و عملگرهای پروژه خود را به کامپیوتر وصل کنید و دیگر نیازی به استفاده از کارتهای گران قیمت DAQ ندارید.
امروزه با صرف تنها 20 دلار و خرید یک آردوینو UNO میتوانید به راحتی سنسورها و عملگرهای پروژه خود را به کامپیوتر وصل کنید و دیگر نیازی به استفاده از کارت های گران قیمت DAQ ندارید.
در کنار تمام ویژگیهای مثبتی که سخت افزار و نرم افزار آردوینو دارد، باید به این نکته نیز اشاره کرد که پلتفرم آردوینو تا حدودی جنبه آموزشی دارد و اساسا یکی از اهداف ساخت این پلتفرم آموزش الکترونیک برای تمام افراد بوده است. زبان برنامه نویسی آسان و وجود آموزشها و کتابخانههای متعدد و همچنین وجود انجمن Arduino Forum برای تبادل اطلاعات و پشتیبانی کاربران آردوینو از جمله اهداف آموزشی این پلتفرم میباشد.
معایب و محدودیت های آردوینو
در کنار مزایای مهم آردوینو بد نیست برخی معایب آن را نیز برشماریم. همانطورکه وجود بردهای متنوع با کاربردهای مختلف میتواند یکی از نقاط قوت برای آردوینو باشد، عدم وجود برد جامع که اکثر این ویژگیها را در بر داشته باشد میتواند به نقطه ضعفی برای آردوینو تبدیل شود. در بین بردهای آردوینو برد DUE اکثر ویژگیهای مثبت بردهای آردوینو را داراست اما ابعاد این برد برای انجام بسیاری از پروژه ها مطلوب نیست. از طرفی در این برد قدرتمند از وایفای و بلوتوث خبری نیست. به طورکلی آردوینو در تولید محصولات خود، به حوزه اینترت اشیا و بردهای صنعتی کمتر پرداخته است و بردهایی که برای این حوزه طراحی کرده است، از نظر قیمت قابلیت رقابت با نمونه های مشابه را ندارد.
یکی دیگر از نقاط ضعف آردوینو استفاده محدود از پردازنده های قویتر و جدیدتر ARM است. مصرف کمتر و سرعت پردازش این پردازنده ها قربانی تعصب آردوینو در استفاده از پردازندههای mega شده است. شاید تولید برد 101 بتواند نوید سنت شکنی آردوینو و استفاده از پردازنده های نسل جدید باشد.
عدم استاندارد سازی استفاده از پورت USB یکسان و عدم به کارگیری تمام امکانات میکروکنترلر در اکثر بردها از دیگر نقاط ضعف آردوینو است.
آینده آردوینو چه می شود؟
امروزه شاهد پیشرفت و پیدایش بردهای توسعه با قابلیتهای فراوان و قیمت ارزان هستیم. حتی برخی از این بردها قابلیتهای بیشتر و خلاقانهتری نسبت به آردوینو ارائه میکنند. با پیشرفت روزافزون این بردهای توسعه آیا باید منتظر افول آردوینو و تسلیم شدن آردوینو در برابر دیگر توسعه دهندگان باشیم؟ آیا توسعه دهندگان دیگر در آینده گوی سبقت را از آردوینو میربایند؟ به نظر شما آردوینو برای مقابله با پلتفرمهای جدید باید چه اقداماتی انجام دهد؟
حمله بهترین دفاع! یکی از سیاستهای جالب آردوینو درمورد رقبای خود، همکاری با آنها است. آردوینو در آمریکا با Adafruit و Sparkfun همکاری خوبی دارد. همانطورکه در بخش اول مقاله اشاره شد، آردوینو از روز اول با هدف تجاری شکل نگرفته است و تعصبی در مورد تولید و حفظ محصولات خود ندارد. به همین دلیل میتواند به راحتی با سایر توسعه دهندگان همکاریهای سازنده داشته باشد. سیاست متن باز بودن سخت افزار و نرم افزار، بهترین راه تبلیغ و گسترش آردوینو بوده است و میتواند یکی از مهمترین پارامترها در بقای آردوینو به شمار رود.
پدر مهربان! آردوینو علاوه بر ارائهی پلتفرم یک خط فکری منحصر به خود ایجاد کرده است به طوریکه بیشتر رقبای آردوینو برای گسترش محصولات خود علاوه بر ارائهی نرم افزار خود سعی میکنند تا ماژولهایی متناسب با آردوینو IDE عرضه کنند. این امر سبب میشود تا محصولات توسعه دهندگان جدید به نحوی زیر مجموعهی آردوینو قرارگیرد. در این مورد آردوینو برای حفظ نقش پدرانه خود باید با ارائه آموزشهای منسجم برای در دست گرفتن این خط فکری اهتمام بیشتری داشته باشد.
به روز باش! در چند سال اخیر گره خوردن سخت افزار و نرم افزار بیش از گذشته به چشم میآید. بسیاری از مهندسان نرم افزار به راحتی هزاران خط برنامه را روی سخت افزار پیاده میکنند. بدون شک آردوینو یکی از عوامل مهم در رشد این پدیده بوده است اما برای ماندن در کورس رقابت باید سعی کند امکانات نرم افزاری و سخت افزاری لازم در این زمینه را ارتقا دهد. به طور مثال پرداختن به زمینه های جدید مانند اینترنت اشیا و فراهم کردن سخت افزار مورد نیاز آن روی بردها و همچنین درگیر شدن با نرم افزارهای روبه رشدی نظیر Python میتواند ضامن بقای آردوینو باشد.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.